Het verhaal gaat dat James Tenney de Elvis-uitvoering van Blue Suede Shoes gebruikte voor onderstaande bewerking, zonder daar een duidelijk idee voor te hebben. Collega-componist Arthur Jarvinen vroeg hem waarom hij die versie gebruikte en niet het origineel van Carl Perkins:
Jim said he never even thought about it. The record was there in the studio and he just used it. If it wasn't there, he would have done the same piece with another song. He said "I wasn't hip enough to know the difference."
Maar wel hip genoeg om één van 's werelds eerste (1961!) samplesongs te maken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten