DRM-loze muziek in de bibliotheek

Vorige week was ik aanwezig bij een lezing van Mars Mertens bij het Muziek Centrum Nederland, mede georganiseerd door de Nederlandse Vereniging voor Muziekbibliotheken. Hij toonde een aantal voorbeelden van streaming muziekdiensten en merkte daarbij terecht op dat de bibliotheek voor bijvoorbeeld Spotify een interessante partner zou kunnen zijn. Spotify wil dit jaar haar dienst beschikbaar stellen voor Nederlandse gebruikers en is hierover momenteel in onderhandeling met Buma/Stemra. Dit is natuurlijk een uitgelezen moment voor de VOB om bij aan te schuiven.

Een paar dagen later las ik het interessante artikel First foray into DRM-free music downloads for libraries. De strekking hiervan is dat, wanneer een bibliotheek digitale muziek aanbiedt, DRM geen optie is. De praktijk van het luisteren naar muziek sluit eenvoudigweg niet aan bij het gegeven dat muziek na bijvoorbeeld twee weken automatisch in het luchtledige verdwijnt. Het repetitieve karakter van het luisteren vraagt er om dat de muziek, wanneer aangeschaft (al dan niet betaald) altijd voorhanden is. Het faciliteren van een streaming aanbod kan hierin voorzien, al heb ik hierbij wel wat bedenkingen zoals beschreven in mijn eerdere post Spotify en de collectioneur.

De dienst Freegal vormt in eerste opzet een aardig voorbeeld van hoe het zou kunnen werken. Een songcatalogus (in dit geval aan Sony Music gelieerde labels) wordt zonder DRM via de bibliotheek beschikbaar gesteld aan gebruikers. De bibliotheek betaalt op voorhand voor een maximum aantal te downloaden nummers die de klant zonder DRM-restrictie op stick, iPod, laptop etc. kan zetten. Hierbij wordt, terecht, voor lief genomen dat deze nummers later wellicht aan derden worden doorgegeven. Dat is namelijk toch niet te controleren. Nadeel van Freegal is echter dat er een beperking op het aantal downloads zit van 20 tracks per persoon per maand. Het downloaden van bijvoorbeeld twee albums met ieder 12 numers zit er dus niet in.

Duidelijk is wat mij betreft echter dat het aanbieden van digitale muziek redelijk eenvoudig gerealiseerd kan worden. De diensten zijn er en de gebruikers zijn er. Het zou fantastisch zijn wanneer het aanbod van bijvoorbeeld Spotify, aangevuld met de catalogus van Muziekweb, aangeboden kon worden. De bibliotheek kan hierin de rol van distributeur vervullen en de diensten aanbieden als een extra service. Momenteel is het nog niet meer dan dat, maar dat kon wel eens snel veranderen.

MCN Muziektrends Mediathecarissen

View more presentations from Mars Mertens.

Weekendmuziek

People Like Us - I've Got You


Shining - Fisheye


Death - Symbolic (Live in L.A.)

Acht uur overwerken voor katachtigen

Samen met vijf uiterst leuke en inspirerende dames en heren vormde ik afgelopen vrijdag een team tijdens Acht Uur Overwerken in Leeuwarden. Onze opdracht bestond uit het maken van een factsheet voor Stichting Pantera. Zij houden zich bezig met het opvangen en waar mogelijk terugbrengen in de natuur van katachtigen. Onderstaande presentatie was ons resultaat, waarmee de mensen van de stichting in hun sas waren.

Waarmee ik daarnaast zelf ook in mijn sas was was kennisgemaakt te hebben met een aantal studenten van de opleiding Communicatie en Multimedia Design van de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden: Jelle Akkerman, Linda Dekker en Kees Plattel. Het was voor hen een uitdaging na te denken over kansen en mogelijkheden die het bibliotheekwerk biedt binnen het digitale domein. Ik ga er absoluut over nadenken hoe dit vorm te geven, mede naar aanleiding van een bezoek aan Dok Delft en De Waag eerder deze week. Wordt vervolgd.

Pantera on Prezi

De charme van piratenradio

Arthur en ik zijn in de gunstige positie ons radioprogramma te maken voor een officiële lokale omroep, OOG Radio. Gunstig omdat het soort muziek dat wij ten gehore brengen vaak voorbehouden is aan piratenradio of op het internet weggestopte streams. Dat neemt echter niet weg dat deze vorm van radiomaken een uiterst charmante vorm van vrijheid van smaak & meningsuiting is. In tijden waarin de ether voor kapitalen verkocht is aan commerciële partijen en er een dito invulling van radiowege is (denk aan de Sky Radio's en 538-en van deze wereld) is een portie gezonde weerstand en inventiviteit een verademing. Onderstaande korte docu is daarvan een sprekend voorbeeld.

De positieve insteek van Koppiecopy

Dankzij deze tweet maakte ik kennis met Koppiecopy. Tussen al het restrictiegeweld dat in de duistere Acta-achterkamertjes uitgevochten wordt is dit een project dat auteursrecht in een veel positiever daglicht stelt. Koppiecopy is namelijk een mediawijsheidsproject waarbij ingegaan wordt op de mogelijkheden van maken, delen, remixen en bewerken van open content. Of zoals men het zelf formuleert:

Kennis van auteursrecht leidt nooit tot mediawijsheid zonder de kennis en tools om binnen de grenzen van de wet toch zo vrij mogelijk met creatieve werken om te kunnen gaan.

Na de pilot wordt het project door de initiatiefnemers (Kennisland samen met Digital Playground, DOK en Waag) onder de titel Koppiecopy - The Remix verder uitgezet. Ik ben alvast enthousiast.

Jdownloader opent alle cyberkluizen

Zogenaamde one-click services of cyberkluizen liggen in Groot Britannie onder vuur, maar in Nederland is het gelukkig nog niet zo ver. Ikzelf heb bijvoorbeeld een abonnement bij Rapidshare en maak daarvan met veel plezier gebruik. Ik bied vrienden toegang op delen van mijn (grotendeels legale) muziekcollectie, maar de voornaamste reden is toch wel dat muziekblogs voornamelijk gebruikmaken van dit principe.
Een abonnement bij Rapidshare, een van de grootste kluisaanbieders, garandeert voor mij onbeperktheid inzake snelheid en hoeveelheid downloads. Ook hoef ik niet telkens een proces van het invoeren van captcha's, wachttijden en nummertje-trekken te ondergaan.

Maarrr, dat moet ik bij diensten waarvan ik geen lid ben wel. En daar komt de open source applicatie Jdownloader om de hoek kijken. Deze maakt het mogelijk downloadlinks in een wachtrij te plaatsen en begint daarna rustig met het binnenhalen van het materiaal. Alhoewel, rustig? Ik merkte op dat Jdownloader op de een of andere manier beperking van de downloadsnelheden omzeilt. Waar je het als niet-lid via de gewone weg (de site van de kluisaanbieder) vaak moet doen met een fractie van de maximale downloadsnelheid, is dat bij Jdownloader niet het geval. Vraag me niet hoe, maar het is wel deksels prettige bijkomstigheid. Een add-on binnen Firefox zorgt er trouwens voor dat het kopieren van een link binnen de browser automatisch door Jdownloader in de wachtrij wordt gezet. Gemak dient de mens.

Is Acta onderlegger voor nieuwe auteursrechtorganisatie?

Ars Technica bericht over een Acta-ontwikkeling die veel verder gaat dan het doen van voorstellen inzake piraterij. In het artikel Your life will some day end; ACTA will live on wordt namelijk melding gemaakt van de oprichting van een op zichzelf staande organisatie. Het aan de Verenigde Naties verbonden WIPO (World Intellectual Property Organisation) zou daarmee op een aantal punten buitenspel komen te staan. Dit is uitermate zorgelijk omdat in het WIPO consumenten- en non gouvernementele belangenorganisaties deelnemen aan onderhandelingen. Deze transparantie ontbreekt bij de Acta-onderhandelingen vrijwel volledig. Een quote van de Amerikaanse afgevaardige in dit proces dat het

"is their intention to marginalize the participation by consumer interest organizations in the new forum"

laat wat dat betreft weinig aan de verbeelding over. De samenstelling van de groep landen die deelneemt aan de onderhandelingen wordt daarmee treffend gekarakteriseerd als een coalition of the willing. 

Dat mij van dit soort praktijken de haren te berge rijzen is een volstrekt understatement. In Groot Britannië, waar de Digital Economy Act hard op weg is een feit te worden, werden afgelopen week een aantal artikelen gepubliceerd die een vergelijkbare ontsteltenis en woede op een uitstekende wijze kanaliseerden. Vooral het uiterst oprechte stuk A State-Sponsored Book-Burning Parade sprak me erg aan:

This is a vile, vituperative piece of legislation, driven by corporate lobbyists and blithely ignoring public interest. It's a Faustian pact between a dying government and antique, anti-innovatory music and publishing industries who are as terrified now as manufacturers of illuminated manuscripts were in 1455 when they got their hands on the Gutenberg Bible and saw the page turning on a world of easily-exchanged ideas that they could not monetise or control. And just like today, the backlash was vicious, because of easy deal-brokering between communications merchants keen to control how people spent their money and state authorities keen to control people's access to ideas and information.

Waarvan akte.

Weekendmuziek

Alex Machacek/Matt Garrison/Jeff Sipe - Improvision


Ryoji Ikeda - Data.Microhelix


The Raymond Scott Quintette - War Dance For Wooden Indians

23 dingen #9: chatten

MSN: nooit gebruikt

Gmail Chat: nooit gebruikt

ICQ: iets vaker gebruikt

iChat: nog iets vaker gebruikt..

.. maar voor allen geldt dat ik er de laatste paar jaar eigenlijk niet naar omgekeken heb. Vandaag de dag gebruik ik voor privécommunicatie de direct message-functies van Twitter en Facebook, email, fora of gewoon ouderwets de telefoon danwel een gesprek onder vier of meer ogen. Niet chatten in de oude zin van het woord dus, waarvoor je op zichzelf staande applicaties gebruikt. Dat lijkt me sowieso niet meer van deze tijd, want communiceren doe je wat mij betreft binnen je webbrowser, helemaal nu de cloud steeds volwassener wordt.

23 dingen #8: online kantoortoepassingen

Zelfs online kantoortoepassingen zullen die vreemde menselijke behoefte alles uit te willen printen niet volledig uit de wereld helpen. Het maakt immers niet uit of de server nu locaal of in een ver land opgesteld staat: via het web is alles bij de hand. Het online werken kan echter wel een bijdrage leveren aan het terugdringen van het maniakale uitprinten van notities, aantekeningen en verslagen. Door gezamenlijk online aan een document te werken is het immers geen noodzaak meer collega's te voorzien van papieren exemplaren die, voorzien van krabbels, weer geretourneerd worden. 

Zelf ben ik een tevreden gebruiker van bijvoorbeeld Dropbox. Ik heb er bijvoorbeeld documenten opgeslagen die me altijd van pas kunnen komen, zoals kopieën van belangrijke persoonlijke documenten. Omdat ik ook de iPhone-app van Dropbox gebruik liggen ze daardoor altijd binnen handbereik. Het delen van mappen is met de autosyncfunctie is groot plezier, zowel voor werkdocumenten als het uitwisselen van muziek. Jammer genoeg is er nog geen koppeling met Google Docs, al las ik onlangs dat ik daarin niet de enige ben, dus dat is hoop ik een kwestie van tijd.

En nu Google Docs gevallen is: ook daarvan ben ik een enthousiast gebruiker. Zowel thuis als op het werk maak er vaker gebruik van dan de tekstverwerker op mijn computer. Zeker in vergelijk met de Windowsomgeving op de werkplek vind ik het gebruiksgemak van Google Docs groter, zowel qua look and feel als wat betreft het delen van documenten. En zolang MS Word niet op een normale wijze ODF en PDF ondersteunt blijft het in mijn ogen sowieso een inferieur (en buitensporig duur) product.