Input uitzending Edge2.0 13 januari 2010

In onze 109e uitzending van Edge2.0 konden we natuurlijk niet heen om de actuele situatie inzake het Irakdebat. In de wekelijkse strooptocht op het web bleek Youtube ditmaal een welkome bron van informatie. Het thema leverde onder andere onderstaande filmpjes op:

Bill Hicks - War in Iraq



Democrat Tim Ryan kicks Bush's ass



Maar daarnaast natuurlijk ook 'gewoon' muziek, waaronder Eugene Chadbourne en Music In The World Of Islam.

Does the Internet make you dumber?

bron: BoingBoing

OiNK: liefhebbers betaalden graag voor kwaliteit

Geen enkele torrenstite, zelfs niet Waffles.fm, treedt, wat mij betreft, uit de schaduw van het illustere en enkele jaren geleden ter ziele gegane OiNK. Naast de megastores als The Pirate Bay was OiNK de ultieme muziekwinkel voor een select publiek. Alleen genodigden waren er welkom en dienden na aanmelding een positieve down- en uploadratio te onderhouden. Dit betekende dat vrijwel al het beschikbare materiaal snel voorhanden was (want voldoende uploaders) en dat er een grote aanwas van nieuwe content was. In de berichtgeving werd dit al snel uitgelegd als de premature aanwezigheid van de nieuwste releases (dus illegaal). Werkelijkheid was echter dat dit aandeel maar beperkt was en dat OiNK zich juist onderscheidde door een ontzettend diepgravend (Long Tail!) aanbod. Dankzij OiNK kon ik mijn collectie op het gebied van zeldzame, danwel niet meer op reguliere wijze beschikbare uitgaven, op eenvoudige wijze uitbreiden.

Op 4 januari jongstleden is de rechtszaak tegen beheerder Alan Ellis van start gegaan. The Guardian berichtte vandaag dat hij 190.000 Britse pond met zijn activiteiten verdiend zou hebben. Vanzelfsprekend vertaalden de aanklagers dit als "verdiend hebben over de ruggen van rechthebbenden":

"Every penny was going to Mr Ellis. He hadn't sung a note, he hadn't played an instrument, he hadn't produced anything", aldus aanklager Peter Makepeace.

Dat van die gezongen noot en bespeeld instrument klopt waarschijnlijk. Dat hij niets muzikaal geproduceerd zou hebben volg ik ook nog. Maar wat hij wel realiseerde was een website waar gepassioneerde liefhebbers muziek met elkaar uitwisselden en bespraken. De omstandigheden waaronder dat gebeurde werden zelfs zo gewaardeerd dat veel van hen (ikzelf ook) een vrijwillige donatie gaven. Wanneer de muziekindustrie nu eens zou inzien dat ze gebruik kan maken van voorbeelden zoals OiNK, in plaats van hen met wortel en tak uit te roeien en de liefhebbers tegen hen in het harnas te jagen, komen we misschien nog eens ergens. Aangetoond is namelijk dat de echte liefhebber met alle plezier betaalt voor een onbeperkt aanbod dat onbeperkt beschikbaar is.

De vooruitziende blik van Illegal Art

Het in 2002 georganiseerde festival Illegal Art zou, gezien de recente ophef rondom de uitspraken van Bono en de ACTA-perikelen, probleemloos nogmaals gehouden kunnen worden.

"Loaded with gray areas, intellectual property law inevitably has a silencing effect, discouraging the creation of new works", luidt een van de stellingen van de organisatoren. Het tentoongestelde materiaal (audio, video en beeldend) bevond (en zonder twijfel bevindt) zich op de scheidslijn van wat auteursrechtelijk al dan niet toegestaan was.

Op de oorspronkelijke site is een groot deel van het audiogedeelte verwijderd, maar gelukkig hebben wij het Internet Archive achter de hand. Het toendertijd uitgebrachte album Stay Free's Illegal Art is onder de noemer Illegal Art Exhibition Collection in een meer uitgebreide vorm terug te vinden. En hierop vanzelfsprekend, speciaal voor Bono, ook Negativland's U2.

Larry Lessig on laws that choke creativity

In het licht van tegelijkertijd de recente uitspraken van Bono én de lezing van Cory Doctorow de wat mij betreft inmiddels tijdloze lezing van Lawrence Lessig: Laws that stroke creativity:

Voor Bono: nog een remix van zijn werk

Stephen Colbert Lawrence Lessig Interview Remix ( Infringemix Feat. U2)


The Best Stephen Colbert / Lawrence Lessig Interview Remix - by Ludachrist

Bono's pleidooi voor strenger toezicht copyright is ongeloofwaardig

Het beheerste het afgelopen weekend een groot gedeelte van de blogosfeer: Bono roept in de New York Times op tot strenge maatregelen inzake de regulering van auteursrecht. Doel? Het beschermen van de Amerikaanse creatieve industrie. Bono schrijft:

A decade’s worth of music file-sharing and swiping has made clear that the people it hurts are the creators — in this case, the young, fledgling songwriters who can’t live off ticket and T-shirt sales like the least sympathetic among us — and the people this reverse Robin Hooding benefits are rich service providers, whose swollen profits perfectly mirror the lost receipts of the music business.

Het is allereerst een feit dat over het benadelen van de inkomsten van de entertainmentindustrie door bestandsuitwisseling de meningen nogal sterk uiteenlopen. Zo boekte Sony Music afgelopen jaar een winst van 146%.

Het is echter vooral schrijnend dat Bono en zijn band U2 begin jaren '90 de samplinggroep Negativland bijna aan de rand van de financiele afgrond brachten. Reden? Negativland maakte gebruik van 35 seconden aan samples van U2's "I Still Haven't Found What I'm Looking For" en hiermee waren de band en platenmaatschappij Island allerminst blij. Negativland werd aldus aangeklaagd en omdat de band de middelen niet had zichzelf te verdedigen werd er buiten de rechtszaak om een schikking getroffen: onder meer alle in omloop zijnde singles werden uit de handel genomen. Vandaag de dag zeggen advocaten dat Negativland, zou zij zich volgens plan hebben verdedigd met het fair use principe, de zaak waarschijnlijk zou hebben gewonnen.

Dat Bono nu opkomt voor de kleine artiesten is daarom niet meer dan ongeloofwaardig.

Al Di Meola - Electric Rendezvous

Op deze winterse zondagochtend had ik behoefte aan wat warme muziek. Op de iPod daarom Al Di Meola maar opgezocht, want zijn seventies albums beantwoordden geheel aan mijn wens. Niet eerder kwam ik daardoor op de gedachte ook eens op Youtube te kijken of er beelden uit deze periode voorhanden waren. En jawel! Echt heel leuk om deze geweldige band ook live aan het werk te zien. En het is echt waar: de staande toetsenist is Jan Hammer, u weet wel, de componist van het Miami Vice Theme.

Cory Doctorow: How To Destroy The Book

Ik heb zelden een vuriger pleidooi gelezen voor de juiste inzet van copyright en de nadelen van DRM dan in Cory Doctorow's How To Destroy The Book. De bevlogenheid en liefde voor het boek, ook in digitale vorm, spat er werkelijk vanaf, zeker in tegenstelling tot de huidige DRM-systemen (je bezit geen ebook, maar je hebt het in licentie) en de voortdurende ACTA-farce. Laatstgenoemde ontwikkelingen worden door Doctorow tot op het bot ontleed en maken duidelijk dat het verschil met vrijheid van meningsuiting en onbeperkte toegang tot- en gebruik van informatie nauwelijks groter kan zijn.

"If you’re a librarian or an archivist, don’t buy the media that has the abusive license terms associated with it, and especially don’t buy media with DRM, and especially especially, don’t buy media with DRM that tracks your patrons’ reading habits. Librarians have fought for centuries for the intellectual freedom of their readers."

How To Destroy The Book

View more documents from Edwin Mijnsbergen.

Steven Wilson "Harmony Korine" HD

Een fantastische clip bij een nummer van het eveneens fantastisch album Insurgentes van Steven Wilson, de voorman van Porcupine Tree: