Filesharing zit in onze genen

Het uitwisselen van bestanden op het internet zit in onze genen, aldus de Amerikaanse professor Clay Shirky. Hij poneerde deze stelling in een lezing op het South by Southwest Interactive Festival dat momenteel plaatsvindt in Austin, Texas.

Volgens Shirky heeft de opkomst van uitwisseldienst Napster gezorgd voor een fundamentele verschuiving in hoe het bezit van muziek wordt ervaren. Waar muziek in het tijdperk van de geluidsdrager werd gezien als een fysiek goed, wordt het digitale muziekbestand volgens hem beschouwd als informatie. En omdat informatie geen fysieke component heeft is uitwisseling ervan, behalve in technisch-, ook in mentaal opzicht eenvoudiger. Volgens Shirky beantwoordt het daarmee aan de natuurlijke menselijke behoefte deze informatie te delen, wat vervolgens ook nog eens als prettig wordt ervaren.

Ik kan me persoonlijk goed vinden in het argument dat een digitaal bestand in mindere mate, of zelfs helemaal niet, wordt gezien als bezit. Is het daarmee echter ook minder waard? In financieel opzicht absoluut. Ook digitale muziek waarvoor betaald is blijft 'voordeliger' dan een cd. Dat maakt het ook gemakkelijker weg te geven. In muzikaal opzicht blijft de waarde vanzelfsprekend gelijk, sterker nog, de waarde kan er zelfs door toenemen. De mogelijkheid te delen vergroot namelijk ook de mate waarin je met gelijkgestemden kunt bomen over datgene waarnaar je luistert.

Dit laatste, wat Shirky waarschijnlijk bedoelt met 'prettig', is een groot goed, ook voor de muziekindustrie. Het biedt namelijk de kans zakenmodellen te baseren op de natuurlijke drive van de consument gezamenlijk te ervaren. Die natuurlijke drive zou door de industrie gekoesterd moeten worden, want is eindeloos en vooral erg positief van aard. Heel wat anders dus dan het negatieve imago dat de industrie momenteel over zichzelf afroept met DRM, absurde rechtszaken, three strikes en Acta. En misschien kunnen de bibliotheken dan ook eens zonder al teveel problemen digitale bestanden gaan aanbieden.