De haat-liefdeverhouding tussen Apple en DRM

Defective By Design heeft in een post op haar website de aandacht gericht op de verwachte tablet van Apple. Nou en? Wie niet? zou je kunnen zeggen. Het gaat in het bericht echter niet over design en innovatie, maar over de mate waarin Apple het apparaat hoogstwaarschijnlijk dicht timmert. DRM dus. Waar Apple met de iTunes Music Store nog succesvol een lans brak voor het zonder restricties aanbieden van muziek (Rip. Mix. Burn) is dat bijvoorbeeld bij de iPhone in het geheel niet het geval. Apps (succesvol) zijn slechts verkrijgbaar in de officiële appstore en het jailbreaken van de iPhone om externe apps te kunnen installeren is verboden. Vreemd is dat toch. Je koopt een dure telefoon, maar de maker ervan, waarmee je dan toch niets meer mee te maken zou moeten hebben, bepaalt nog steeds wat je ermee uitspookt. Heb je je iPhone ge-jailbreakt? Dan maken wij het met de volgende update gewoon weer onmogelijk.

Wat ik persoonlijk het vervelendst vind is dat juist een bedrijf als Apple, waarvan ik een groot liefhebber ben, DRM zo omarmt. De alliantie met Google tegen bijvoorbeeld de marktdominantie van Microsoft droeg bij aan mijn positieve gevoel bij Steve Jobs en co. Maar nu Apple en Google steeds meer tegenover elkaar komen te staan en er zelfs een duivels pact met Microsoft lonkt begint die liefde danig te bekoelen. Apple staat in mijn ogen voor creativiteit. Maar creativiteit bestaat niet zonder vrijheid. En met DRM (en zeker met een partner als Microsoft) wordt vrijheid ernstig beknopt. Ik hoop dat Apple dat inziet en haar DRM-beleid verandert. Ik ben echter bang dat dat ijdele hoop is.